🥋 Cocker Spaniel Mieszany Z Kundlem

We have enjoyed BIS at five Cocker Nationals with two RU awards, this event always judged by a Cocker Spaniel Expert from the UK, the mother country of the breed. Our cockers have the true cocker temperament making them excellent pets for the family. We have imported stock to ensure our high standards are maintained. Complete list of AKC recognized dog breeds. Includes personality, history, health, nutrition, grooming, pictures, videos and AKC breed standard. The Cocker Spaniel’s coat can be silky, flat, or wavy and should be brushed weekly and trimmed every few months to keep tangles away. Black, black with tan points, parti-color, and ASCOB (any color other than black) are all acceptable coat colors. Though popular as house pets, they are an active sporting breed that needs regular exercise. Field Spaniel vs. Cocker Spaniel. Field Spaniels and American Cocker Spaniels share some similarities, but the two breeds are also very distinct from one another. Fields are a larger dog than Cocker Spaniels. While Cocker Spaniels only weigh about 20 to 30 pounds, Fields weigh between 35 and 50 pounds. Szukamy aktualnie z żoną psa rasy Cocker Spaniel Angielski. W czasie poszukiwań i ekstazy z powodu dużej ilości Cocker Spanieli na OLX ;), poczytałem trochę i dowiedziałem się o pseudohodowlach i Zkwp. Trochę mnie to zmieszało do tego stopnia, że zacząlem się rozglądać na hodowlami ze znakiem Zkwp. I tutaj pierwsza spostrzeżenie. El cocker americano es similar al cocker inglés, variando principalmente en el tamaño, con unos 34-39 centímetros de altura y un peso de entre 12 y 13,5 kilogramos. De esta forma, el cocker americano es más pequeño que el cocker inglés, aunque más grande que el cocker spaniel original y del cual descienden los dos tipos de cocker actuales. W połączeniu z maltańczykiem stworzono hybrydę o nazwie cav a malt. Jest to hybrydowa rasa, która znalazła uznanie za oceanem, u nas praktycznie nikt o niej nie słyszał. Co ciekawe, entuzjaści owej hybrydy podkreślają, że dzięki połączeniu genu maltańczyka cav a malt rzadziej posiadają wady serca, typowe dla cavalierów. The sweet, gentle Cocker Spaniel is the smallest of the American Kennel Club sporting dogs. She has a strong physique and a lovely, silky coat that can be either flat or wavy. The breed is active and energetic, and is happiest on the hunt or going for a long walk with her favorite people. Though endlessly patient when treated with love, Cockers Italian Greyhound. Italian Greyhounds Puppies For Sale 1 Fawn Male 1 Fawn Bitch Mother can be seen Microchipped and Vet Health Check contact on 077531 67340 *NO TIME WASTERS PLEASE*. Bryngwran, Holyhead. The Cavalier King Charles Spaniel and Cocker Spaniel are very similar dogs. And at first glance, you might wonder what sets them apart. While the Cocker Spaniel is larger, it isn’t so big that it cannot live in an apartment. The Cocker Spaniel is more vocal than the Cavalier. If left alone, the Cocker will be very loud about its distaste. The Cocker Spaniel as we know it descended from the English Cocker Spaniel. Why “cocker”? The name comes from the woodcock, a bird these sporting dogs flushed out for hunters. Cocker Spaniels only came to the U.S. late in the 1800s, but it wasn’t until after World War II that their popularity as pets started to rise. They come in a wide The American Cocker Spaniel came along later and tends to be smaller, squatter and squarer. 2. Cocker Spaniels are known for being energetic, “people pleasing” dogs. They never stop! They are definitely a breed that benefits from an active lifestyle. They love to be outdoors and they enjoy having a “job” to do. 0ce2. Historia rasy jest dość złożona, a zarazem nie do końca jednoznaczna. Wielu kynologów uważa, że praktyka hodowli, a zwłaszcza użytkowanie spanieli w amerykańskim łowiectwie przyczyniło się do pewnej miniaturyzacji egzemplarzy. Mniejszy pies lepiej był przystosowany do siedzenia w siodle przed jeźdźcem. Niewątpliwie mamy do czynienia z najmłodszym psem z rodziny spanieli a zarazem najmniejszym (pies 38,1 cm, suka 35,6 cm). Wyhodowany w drodze selekcji z cocker spanieli angielskich. Znacznie różni się od przedstawicieli rasy wyjściowej. Z amerykańskim spanielem kojarzy się pewien paradoks. Podkreślenie, że jest to najmniejszy ze spanieli myśliwskich pozostaje niejako w opozycji do bujnej szaty. Jej obfitość, zwłaszcza w dolnych partiach, w warunkach niewielkiego wzrostu zwierzęcia, znacząco może utrudniać sprawne poruszanie się w wysokich trawach, zaroślach czy na mokradłach. Tym samym ten miły i ładny piesek domowy o długich i obficie owłosionych uszach nadaje się bardziej do prezentacji na wystawach niż do „bobrowania" w łozach i chaszczach... Niezależnie, wypada odnotować - cocker spaniel amerykański pierwotnie był używany w łowiectwie jako płochacz. Od 1924 roku brał udział w field trialsach organizowanych przez Cocker Spaniel Club. Z rozwojem rasy kojarzone są pewne „ różnice geograficzne". W rolniczych, południowych stanach USA preferowano mniejsze spaniele (do 40 cm), w środkowych Ohio hodowano egzemplarze do 50cm, natomiast w północnych rejonach kraju występowały większe egzemplarze. W latach trzydziestych ubiegłego stulecia różnice pomiędzy przedstawicielami rasy przywożonymi z Anglii, a typem ukształtowanym już w Ameryce były tak duże, że na wystawach psów sędziowano je w odrębnych klasach. Wzorzec rasy obliguje do utrzymania wzrostu poniżej 40 cm. Często jest tak, że niewielki wzrost psa kojarzy się z innymi cechami - nieco jabłkowatą okrągłą czaszką, mocno zaznaczonym przełomem czołowym, wydatnymi łukami brwiowymi, nieco krótszą kufą, większymi, nieco wysuniętymi (ale nie wytrzeszczonymi) oczami. Innym wyróżnikiem amerykańskiego spaniela jest dość krótki korpus. Relacja długości do wzrostu nieznacznie przekracza kwadrat. Znaczącym wyróżnikiem spaniela amerykańskiego jest długi włos występujący na uszach, klatce piersiowej, brzuchu i nogach. Na głowie jest szata krótka, na tułowiu średniej długości. Ogólnie - szaty nie wolno zaniedbywać gdyż może to doprowadzić do filcowania. Wymaga starannego utrzymywania czystości, intensywnej pielęgnacji, czesania, szczotkowania. Omawiany pies zyskał ogromną popularność w Stanach Zjednoczonych. W Europie od początku lat 1970-ych odnotowuje się stałą tendencje wzrostu zainteresowania. W Szwajcarii na początku lat 1990-ych było zarejestrowanych 114 przedstawicieli rasy. W wykazie ras psów występujących Polsce (ZKwP) wymienione są następujące liczby. Ogółem cocker spanieli amerykańskich, zarejestrowanych w 2014r. było 88szt., w tym: 39 psów i 49 suk. Do hodowli wprowadzono: 18 psów i 14 suk. W trzech miotach urodziło się: 5 piesków i 6 suczek. Zwłaszcza występująca liczba suk (49 szt.) może wskazywać na zwiększenie obecności w naszym kraju przedstawicieli omawianej rasy. Znaczącą formą popularyzacji rasy jest obecność jej przedstawicieli na wystawach. Dotychczasowa aktywność w tym zakresie jest umiarkowana. W 2014r. na lipcowej, międzynarodowej wystawie w Warszawie zaprezentowano 1 psa i 3 suki. Na analogicznej wystawie w 2015r. pojawiło się 7 amerykańskich spanieli (2 psy: kl. szczeniąt i kl. mł.) oraz 5 suk (2 kl. szcz., 2 kl. mł., 1 kl. pośr.). W klasyfikacji FCI cocker spaniel amerykański występuje w grupie 8 - aportery, płochacze i psy dowodne. Pochodzenie umiejscawia go w grupie psów myśliwskich, co jak wspomniałem koliduje nieco z szatą omawianej rasy. Faktem jest jednak, że te psy są obdarzone instynktem łowieckim. Jednocześnie wyróżnia je znaczny temperament, ruchliwość, sprawność, inteligencja. Wymienione cechy wskazują na możliwe, dobre wykorzystanie zwierzęcia w konkursach kynologicznych typu sportowego, agility itp. Niezależnie od tego to wyjątkowo miły i ładny psiak, o pogodnym usposobieniu. Nie jest przysłowiową „psią gapą". Ten aktywny osobnik doskonale nadaje się do roli psa towarzysza uczestniczącego w spacerach, zabawach. Kiedy będzie trzeba zasygnalizuje pojawienie się nieproszonego gościa... Rasa niewątpliwie zasługuje na przybliżenie sylwetki tego mało znanego w Polsce psa i tym samym na popularyzację. Jan Borzymowski FCI-Standard N° 167 / 22. 01. 1999 / GB COCKER SPANIEL AMERYKAŃSKI POCHODZENIE : DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA : UŻYTKOWOŚĆ: Płochacz, pies do towarzystwa. KLASYFIKACJA : Group 8 Aportery, płochacze, psy wodne . Sekcja 2 Aportery. Bez prób pracy. WRAŻENIE OGÓLNE : Amerykański cocker spaniel to jeden z najmniejszych psów myśliwskich. Jest krępy i zwarty, harmonijnie zbudowany, ma pięknie rzeźbioną, szlachetną głowę. W postawie linia górna lekko opada od wyraźnego kłębu do mocnych, dobrze umięśnionych i umiarkowanie kątowanych kończyn tylnych. Potrafi rozwinąć znaczną szybkość, którą łączy z dużą wytrzymałością. Przede wszystkim jest to jednak pies pogodny, zawsze w dobrym humorze, harmonijny w postawie i akcji, wykazujący dużą chęć do pracy. Bardziej pożądany jest pies o harmonijnej budowie niż taki, który wykazuje wielkie zalety, połączone z dużymi wadami. WAŻNE PROPORCJE : Długość tułowia od przedpiersia do guza siedzeniowego jest nieco większa od wysokości w kłębie. Tułów musi być dostatecznie długi, aby umożliwiał swobodny, wydajny ruch. Pies nie powinien nigdy sprawiać wrażenia długiego i krótkonogiego ZACHOWANIE / TEMPERAMENT : Opanowany, bez śladu lękliwości. GŁOWA : Proporcjonalna, w harmonii z całą sylwetką, wyraz inteligentny, bystry, łagodny i pełen uroku. MÓZGOCZASZKA : Czaszka : Zaokrąglona, ale nieprzesadnie, w żadnym razie nie płaska. Łuki nadoczodołowe wyraźne, wyraźne rzeźbienie pod oczami. Stop : Wyraźny.. TRZEWIOCZASZKA : Nos : Dostatecznie duży, by kufa wyglądała harmonijnie , o nozdrzach dobrze rozwiniętych, jak u wszystkich psów myśliwskich. Czarny u psów czarnych, czarnych podpalanych i biało czarnych; u psów innych umaszczeń może być brązowy, wątrobiany lub czarny, im ciemniejszy, tym lepiej. Barwa nosa odpowiada barwie powiek. Kufa : Szeroka i głęboka. Głowa jest harmonijna wówczas, gdy odległość od czubka nosa do stopu wynosi połowę wartości pomiaru od stopu przez najwyższy punkt czaszki do jej postawy. Wargi : Górna warga mięsista i na tyle długa, aby zakrywała żuchwę. Uzębienie : Szczęki równe, kanciaste. Zęby mocne i zdrowe, niezbyt małe, zgryz nożycowy. Policzki : Mało widoczne. Oczy: Gałka oczna okrągła, skierowana prosto do przodu; kształt lekko migdałowaty nadają oku powieki. Oko nie może być zapadnięte ani wypukłe. Tęczówka ciemno brązowa, im ciemniejsza, tym lepiej. Uszy : Płatowate, długie, cienkie, dobrze owłosione, osadzone nie wyżej niż na dolnej linii oka. Szyja : Na tyle długa, by pies mógł bez trudu sięgnąć nosem ziemi, umięśniona i sucha. Wyraźnie wysoko osadzona, z karkiem łukowato wysklepionym. Tułów: Linia górna : Lekko opadająca ku dobrze umięśnionemu zadowi. Grzbiet : Mocny, równomiernie opadający od kłębu do nasady ciętego ogona. Klatka piersiowa : Głęboka, najniższym punktem sięga łokcia, z przodu dostatecznie szeroka, zapewnia dość miejsca dla serca i płuc, ale nie tak szeroka , aby utrudniać równoległą akcję kończyn przednich. Żebra długie i dobrze wysklepione. Ogon: Cięty, osadzony i noszony na przedłużeniu linii grzbietu lub nieco wyżej, ale nie tak wysoko, jak u teriera, ani tak nisko, że wskazywałby na lękliwość psa. W akcji ogon ruchliwy. KOŃCZYNY PRZEDNIE : Równolegle ustawione, proste, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu, dobrze przylegające do tułowia. Łopatki : Ułożone skośnie, tworzą z ramionami kąt zbliżony do 90°, co zapewnia swobodny i długi wykrok. Suche, nie odstające, ustawione pod kątem od kłębu, co daje miejsce na dobrze wysklepione żebra. Łokieć : Oglądany z boku przy pionowo ustawionych kończynach znajduje się dokładnie poniżej kłębu. Śródręcze : Krótkie i mocne. Piąte palce mogą być usunięte. KOŃCZYNY TYLNE : Oglądane z tyłu są równoległe wobec siebie zarówno w postawie, jak i w ruchu, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Zad : Szeroki, krągły, dobrze umięśniony. Udo : Mocne, dobrze rozbudowane. Kolano : Umiarkowanie kątowane, mocne i stabilne. Staw skokowy : Mocny i niski; wilcze pazury mogą być usunięte. ŁAPY : Zwarte, duże, okrągłe, o mocnych, twardych opuszkach; nie są wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz. CHODY : Choć amerykański cocker spaniel jest najmniejszym przedstawicielem psów myśliwskich, porusza się równie sprawnie, jak większe z nich. Dla prawidłowego ruchu niezbędna jest pełna harmonia budowy i akcji przodu i tyłu. Kończyny tylne zapewniają mocny napęd, a odpowiednie ustawienie łopatek i kończyn przednich pozwala na długi wykrok. Ruch musi być skoordynowany, płynny, swobodny i przestrzenny. Niekontrolowanej ruchliwości nie należy brać za dobry ruch. SIERŚĆ : Na głowie krótka i delikatna, na tułowiu średniej długości, z odpowiednia ilością podszerstka. Uszy, klatka piersiowa, brzuch i nogi porośnięte długim włosem, ale nie aż tak długim, by zacierał linie ciała spaniela; nie może on utrudniać ruchu ani w żaden sposób upośledzać funkcji i zmieniać wyglądu nieprzesadnie owłosionego psa myśliwskiego. Niezwykle ważna jest struktura sierści: powinna być ona jedwabista, prosta lub lekko falista i łatwa do pielęgnacji. Sierść nazbyt obfita, lokowata lub o strukturze bawełny jest zdecydowanie wadliwa. Niepożądane strzyżenie grzbietu, a trymowanie, mające na celu podkreślenie naturalnych linii sylwetki, powinno być dyskretne, aby pies wyglądał możliwie naturalnie. MAŚĆ: · Czarna : Jednolicie czarna, lub czarna z podpalaniem. Czerń powinna być głęboka, wszelkie naloty brązowe lub wątrobiane są niepożądane. Niewielka ilość bieli na piersi lub spodniej stronie szyi dopuszczalna, biel w jakimkolwiek innym miejscu dyskwalifikuje. · Jednolita inna niż czarna: Od bardzo jasnej kremowej po najciemniejszą czerwoną, także czekoladowa i czekoladowa z podpalaniem. Barwa powinna być jednolita na całym ciele, dopuszczalne rozjaśnienie na piórach. Niewielka ilość bieli na piersi lub spodniej stronie szyi dopuszczalna, biel w jakimkolwiek innym miejscu dyskwalifikuje. · Łaciata : Dwa lub więcej jednolitych, równomiernie rozłożonych kolorów, z których jednym jest biel: czarny z białym, rudy z białym (przy czym rudy oznacza od bardzo jasno kremowego po bardzo ciemną czerwień, czekoladowy z białym i przesiany, lub połączenia każdego z tych umaszczeń z podpalaniem, które powinno być rozmieszczone tak samo, jak u psów czarnych lub czekoladowych. Psy przesiane w rozmaitych odmianach umaszczenia zaliczane są do łaciatych. Kolor podstawowy, obejmujący 90% lub więcej powierzchni ciała, dyskwalifikuje. Podpalanie : Jego intensywność waha się od bardzo jasno kremowego po bardzo ciemny czerwony; powinno obejmować nie więcej, jak 10% powierzchni ciała. Bardziej rozległe podpalanie dyskwalifikuje. U psów czarnych lub czekoladowych podpalanych podpalanie rozmieszczone jest następująco: 1) Wyraźna plamka nad każdym okiem. 2) Na bokach kufy i policzkach. 3) Na spodnich stronach uszu. 4) Na łapach i/lub nogach. 5) Na spodzie ogona. 6) Na klatce piersiowej, ale tam nie jest konieczne i nie ma znaczenia przy ocenie. Podpalanie słabo widoczne lub ograniczone do niewielkich śladów jest wadliwe, podobnie jak podpalanie rozciągające się poza kufę i połączone. Brak podpalania w którymkolwiek z wymienionych miejsc u psów czarnych lub czekoladowych podpalanych powinien powodować dyskwalifikację. WIELKOŚĆ : Idealny wzrost w kłębie dla dorosłego psa wynosi 38,1 cm (15 cali), a dla dorosłej suki 35,6 cm (14 cali), z tolerancją w dół lub w górę o 1,27 cm (pół cala). Dyskwalifikuje się psa, którego wzrost przekracza 39,4 cm (15,5 cala) i sukę, której wzrost przekracza 36,8 cm (14,5 cala). Wzrost psa dorosłego mniejszy niż 36,8 cm (14,5 cala), i dorosłej suki mniejszy niż 34,2 cm (13,5 cala) jest wadą. Wzrost mierzy się wzdłuż linii prostopadłej do ziemi, biegnącej od kłębu do podłoża, gdy pies stoi swobodnie, a kończyny tylne ustawione są równolegle do linii pomiaru. WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie psa. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE : · Agresja lub wyraźna lękliwość. · Maść : Dopuszczalne są jedynie wcześniej wymienione umaszczenia; wszelkie inne kolory i ich kombinacje dyskwalifikują. · Maść czarna : Białe znaczenia poza klatką piersiową i spodnią stroną szyi. · Maść jednolita inna niż czarna: Białe znaczenia poza klatką piersiową i spodnią stroną szyi. · Maść łaciata : Łaty obejmujące 90% i więcej powierzchni ciała. · Podpalanie : (1) obejmujące więcej jak 10% powierzchni ciała. (2) Brak podpalania w jakimkolwiek miejscu u psów czarnych podpalanych lub czekoladowych podpalanych. Wielkość : Psy powyżej cm ( cala) Suki powyżej cm ( cala). Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie. zdjęcie źródło 1. Owczarek niemiecki + Husky. 2. Corgi + Dalmatyńczyk. 3. Buldog + Owczarek niemiecki. 4. Boston Terrier + Mops. 5. Golden Retriever + Pudel. 6. Chihuahua + Airedale Terrier. Reklama7. Yorkshire Terrier + Pudel. 8. Golden Retriever + Jamnik. 9. Chihuahua + Beagle. 10. Pomeranian + Jack Russell Terrier. 11. Owczarek niemiecki + Corgi. 12. Husky + Pudel. 13. Corgi + Pudel. 14. Chihuahua + Jamnik. 15. Chow Chow + Husky. 16. Mops + Pudel. 17. Husky + Corgi. 18. Mops + Beagle. 19. Sznaucer + Pudel. 20. Pitbull + Husky. 21. Jamnik + Dalmatyńczyk. 22. Husky + Labrador. 23. Mops + Chihuahua. 24. Corgi + Owczarek niemiecki. 25. Corgi + Owczarek niemiecki. 26. Beagle + Owczarek niemiecki. 27. Shar pei + Cocker spaniel. 28. Pomeranian + Husky. 29. Owczarek niemiecki + Shar pei. 30. Buldog angielski + Owczarek niemiecki. 31. Husky + Corgi. 32. Husky + Corgi. 33. Buldog angielski + Mops. 34. Chow Chow + Owczarek niemiecki. 35. Corgi + Owczarek australijski. 36. Basset Hound + Shar Pei. 37. Pudel + Corgi. 38. Husky + Golden Retriever. Polub nas, jeśli tak samo jak my uważasz, że wszystkie psy są świetne, bez względu na rasę. Reklama All Activity Home Ogólne Wszystko o psach Mieszaniec. Jaka druga rasa? Reply to this topic Start new topic Prev 1 2 Next Page 1 of 2 Recommended Posts Share Witaj. Powiecie mi jaki to mieszaniec? Właściciel miotu twierdzi że Cocker spaniel mieszany ze sznaucerem, bo jeden z braci jego miał bródkę. Obecnie waży 19,5kg, ma 49 cm w kłębie. Oto zapodaje zdjęcia i liczę na pomoc. Z góry dziękuję:)[URL] , [URL] , [URL] i [URL] Cocker Soaniel to na pewno ale drugiej rasy to nie mam pojęcia :) Korzystając jeszcze z okazji, chciałbym zapytać o drugiego psiaka Naszego. Waga 19kg, wysokość w kłębie 45 cm. Mieszaniec teriera ale z czym to nie mam pojęcia. [URL] i [URL] Edited January 5, 2014 by Losiek1990 Quote Link to comment Share on other sites Author Share Poprawiłem linki bo wcześniej nie działały. Quote Link to comment Share on other sites Share Nie wydaje i się ktoś tu był jasnowidzem i wiedział co to za krzyżówka. Równie dobrze może być to mieszanka dwóch kundelków, kundelka z jakimś rasowcem lub w typie. To że pilnuje zasobów jest cechą psa a nie jakiejś rasy, tak jak w sumie wszystkie cechy które wymieniłeś. Quote Link to comment Share on other sites Author Share Matka na pewno byłą rudą Cocker Spanielką. No np. to że lubi przeganiać ptactwo to raczej przybliżą go do płochacza. Bo jakoś widziałem że sznaucer czy AST nie były tym raczej zainteresowane. Może to być cechą osobnika ale nie koniecznie. Płoszenie może mieć we krwi ze względu na myśliwskie geny Spaniela. Nikt tutaj nie ma być jasnowidzem ale w pewnym stopniu chociaż, może można określić w przybliżeniu drugą rasę bo wymiaró typowego spaniela to on nie ma, poza tym uszy za krótkie... Quote Link to comment Share on other sites Share [quote name='Losiek1990']Matka na pewno byłą rudą Cocker Spanielką. No np. to że lubi przeganiać ptactwo to raczej przybliżą go do płochacza. Bo jakoś widziałem że sznaucer czy AST nie były tym raczej zainteresowane. Może to być cechą osobnika ale nie koniecznie. Płoszenie może mieć we krwi ze względu na myśliwskie geny Spaniela. Nikt tutaj nie ma być jasnowidzem ale w pewnym stopniu chociaż, może można określić w przybliżeniu drugą rasę bo wymiaró typowego spaniela to on nie ma, poza tym uszy za krótkie...[/QUOTE] Znam borerkę która kocha ganiać ptaki, tak samo jak moja retriverka i dog kanario znajomych. Coś ucieka więc duża część psów goni. Podejrzewam że matka jest w typie więc też nie wiadomo czy nie ma jakiejś domieszki którą niosła. Ja ci mogę powiedzieć co jest ojcem najprawdopodobniej. Kundel. Z racji ilości kundelków do rasowców. Quote Link to comment Share on other sites Author Share Podając te cechy próbuje Was jakoś naprowadzić, może ale chyba to na nic. To nie o to chodzi że ucieka i goni, tylko wpada do parku zatrzymuje się głowa niżej w linii prostej z tułowiem, charakterystycznie łapa przednia uniesiona a potem się skrada odrobinę i przegania :) Quote Link to comment Share on other sites Share to cię zadziwię-wiekszośc psów niezależnie od rasy będzie biegło za tym co ucieka,nie ważne czy to kot czy ptak.. Quote Link to comment Share on other sites Author Share To jest jasne że pies będzie biegł za tym co ucieka, to ja wiem akurat. Nie ma na prawdę nikogo kto mógłby dostrzec jakieś cechy drugiej rasy? Quote Link to comment Share on other sites Share ja się przygladałam i sprawa jest ciężka.... niby z czymś większym może podpalanym.... może jakiś pies owczarkowaty ale to strzały w ślep. Matka była rasowa? jak nie to i z tej strony mogła przyjść niezła domieszka ojciec mógł też być mieszanką wiec mamy niezły składankę a nie 2 rasy :P Ale mordę ma cudną podoba mi się strasznie nietypowy, na fotkach wygląda na większego niż jest. Quote Link to comment Share on other sites Author Share Pewnie z czymś większym ale czym to nie wiem. Matką była ruda spanielka ale nie wiadomo co tam do niej podleciało, tak się tłumaczył właściciel. Dokładnie. Taki nietypowy, każdy mi to mówi na ulicy że jest niespotykany i czy mu sierści na głowie nie rozjaśniałem xD hehehe Quote Link to comment Share on other sites Share Jako właścicielka dwóch czystej krwi kundli schroniskowych uważam, że masz również dwa kundelki. Czarny w typie spaniela. Ale bycie w typie rasy nie musi oznaczać, że pies ma wiele cech danej rasy. Nie doszukuj się na siłę rasowości. Quote Link to comment Share on other sites Author Share JA wiem że mam 2 kundelki ale chciałbym się po prostu dowiedzieć o nim coś jeszcze. Matka była ruda spanielka a ojciec? może był kundlem ale chodzi mi o to czy w ogóle ktoś dostrzega jakieś cechy innej rasy... Quote Link to comment Share on other sites Share trudno cokolwiek na ten temat napisać. :) Quote Link to comment Share on other sites Share Niestety to jak wróżenie z fusów. Ciężko cokolwiek stwierdzić. Ja też mam mieszańca spaniela z nie wiadomo czym i terierowatego? sznaucerowatego? rozczochrańca. Quote Link to comment Share on other sites Author Share No wierzę że ciężko coś teraz powiedzieć. Trudno, no cóż... Najważniejsze jest to aby były zdrowe i zadbane. Chciałem poznać drugą rasę bardziej z ciekawości aby coś więcej dowiedzieć się o drugiej połowie mojego psa :) Tak czy owak, dziękuję za odpowiedzi i uwagę :) Quote Link to comment Share on other sites Share [quote name='Losiek1990']Podając te cechy próbuje Was jakoś naprowadzić, może ale chyba to na nic. To nie o to chodzi że ucieka i goni, tylko wpada do parku zatrzymuje się głowa niżej w linii prostej z tułowiem, charakterystycznie łapa przednia uniesiona a potem się skrada odrobinę i przegania :)[/QUOTE] Moja suka widząc ptaka/sarnę/zająca zatrzymuje się i na lekko ugiętych łapach z pochyloną głową skrada się, zaczaja i rusza pędem aby złapać, zabić i zjeść. To jest jej osobnicza bardzo cecha, gdyż to rottweilerka. Zachowania łowieckie ma lepiej rozwinięte niż nie jeden pies z ras myśliwskich. Na Twoim miejscu nie trzymałabym się tezy, że takie zachowanie Twojego psa w stosunku do ptaków musi wskazywać na jakąś rasę. Quote Link to comment Share on other sites Author Share Nie kieruje się cechą charakteru, lecz widzę jak wygląda mój pies + fakt że matka to Spanielka, więc można przypisać mu cechy rasy psa myśliwskiego, gdyż do tego właśnie rasa ta ma predyspozycję i jest właśnie w tej dziedzinie/sporcie wykorzystywana. Quote Link to comment Share on other sites Share Moja spanielowata też ma silnie rozwinięty instynkt łowny, niestety;/ Na szczęście teraz już jest ogarnięty, z tym że ona potrafi złapać zapach z dużej odległości i biec jak po sznurku po czym wypłoszyć sarnę czy bażanta. Takie podnoszenie łapki i postawą to większość psów ma, moja druga skrada się w ten sposób jak kot np. do gołębi ;) Quote Link to comment Share on other sites Guest Parysek Share Również mam spanielowatego i on też uwielbia "polować" na wszystko co się tylko rusza. Moja amstaffka która odeszła 2 lata temu też podnosiła łapę ale widząc innego psa :) Quote Link to comment Share on other sites Share U mnie był niegdyś spaniel, który miał zupełnie w poważaniu czy coś lata, biega, kica. Zupełny brak zainteresowania. Quote Link to comment Share on other sites Share Moja też nie '' polowała'' na wszystko co się rusza i nie ucieka na drzewo. Ona tropiła, wypłaszała i do kolejnej zwierzyny w jakimś takim amoku, głucha i ślepa na wszystko w koło. Na naszych terenach spacerowych jest dużo bażantów,jak wyczuła to wiedziałam gdzie jest pies po kolejnych ptakach uciekających w powietrze:shake:. Na szczęście udało mi się ją jako tako ogarnąć i pieseczek zaczął się słuchać. Przyznam szczerze że mi ulżyło bo to było niebezpieczne dla niej i dla dzikich zwierzaków. Czasem się zapomni i pobiegnie ale odwołana wróci. Quote Link to comment Share on other sites Share [quote name='Losiek1990']Podając te cechy próbuje Was jakoś naprowadzić, może ale chyba to na nic. To nie o to chodzi że ucieka i goni, tylko wpada do parku zatrzymuje się głowa niżej w linii prostej z tułowiem, charakterystycznie łapa przednia uniesiona a potem się skrada odrobinę i przegania :)[/QUOTE] nie wiem, czy wystawianie jest cechą cocerów? bardzije jakoś pointery, wyżły itd Quote Link to comment Share on other sites Share Matka jeśli nie miała rodowodu również była kundelkiem. Zwykła mieszanka nie wiadomo czego z niewiadomo czym. Quote Link to comment Share on other sites Share Psem w typie rasy a nie kundelkiem. Niby niewielka różnica a jednak, choć często psy w typie nie mają cech charakteru danej rasy. Quote Link to comment Share on other sites Guest Parysek Share Spaniel jako pies myśliwski i jako pies zaliczany do grupy płochaczy również wystawia jak i aportuje martwą zwierzynę. Tak samo wyżły i pointery, chodzi mi o wystawianie. Pies w typie się zgodzę ale nie "kundelek" Edited January 7, 2014 by Parysek Quote Link to comment Share on other sites Prev 1 2 Next Page 1 of 2 Join the conversation You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account. Popular Contributors Week Month Year All Time 1 2 3 4 5 Forum Statistics Total Topics 108k Total Posts 14m All Activity Home Ogólne Wszystko o psach Mieszaniec. Jaka druga rasa? fot. Adobe Stock Spaniele to piękne i mądre psy, dlatego wielu ludzi decyduje się na przyjaciela właśnie tej rasy. Zanim piesek trafi do ciebie, poznaj dokładniej jego cechy i potrzeby. Na skróty: Historia rasy Wygląd i pielęgnacja Charakter i usposobienie Historia rasy - skąd się wziął cocker spaniel? Uważa się, że bezpośrednimi przodkami angielskiego cocker spaniela są dawne psy hiszpańskie wykorzystywane do polowania na małe ptactwo i do aportowania. Nazwa spaniel wywodzi się od francuskiego słowa espaigneul, oznaczającego psa hiszpańskiego. Rasę cocker spaniel po raz pierwszy zarejestrowano w księdze British Kennel Club w 1892 r., natomiast pierwszy samodzielny klub tej rasy powstał w 1902. W tym też roku ustalono po raz pierwszy wzorzec rasy. Na początku XX w. w Stanach Zjednoczonych zaczęto hodować amerykańską odmianę cocker spaniela – nieco mniejszą i o szczególnych walorach estetycznych. W 1946 r. American Kennel Club uznał oficjalnie angielskiego i amerykańskiego cocker spaniela za odrębne rasy psów. Wygląd i pielęgnacja cocker spaniela Angielski cocker spaniel to pies średniej wielkości. Przyjrzymy się bliżej jego cechom zewnętrznym. Budowa, wzrost i waga Spaniel mierzy średnio 38-43 cm, waży 11-16 kg. Ciało tych psów jest mocno zbudowane, krzepkie i silne, tułów opada lekko ku ogonowi. Spaniel ma kształtną mordkę i piękne, wielkie oczy. Uszy zwisające, osadzone po bokach głowy okryte są długim, jedwabistym włosem. To wszystko sprawia, że pies tej rasy przez całe życie wygląda jak wesoły szczeniaczek. Sierść i umaszczenie Sierść spaniela jest długa, powłóczysta, prosta i gładka; najkrótsza na głowie, nieco dłuższa na grzbiecie i tułowiu, na łapach bardzo gęsta. Według wzorca rasy nie może być falowana, kręcona ani sztywna. Sierść trzeba regularnie pielęgnować: pies wymaga kąpieli, szczotkowania oraz okresowego trymowania. Umaszczenie jest najczęściej jednokolorowe - złote, czarne lub czarne z podpalaniem, czekoladowe lub czekoladowe z podpalaniem, sobolowe lub kolorowe - biało-złote, biało-czarne, biało-czekoladowe, tricolour, blue-raon, orange roan, lemon roan, wątrobowe. Podatność na choroby Uszy, jak u wszystkich długouchych psów, podatne są na różnego rodzaju infekcje, dlatego należy je oczyszczać co tydzień. Zobacz więcej na temat pielęgnacji uszu spaniela! fot. Adobe Stock Jaki ma charakter i usposobienie? Cocker spaniel jest niezwykle żywym, energicznym i przyjacielskim psem o usposobieniu wiecznie młodego psiaka. Spaniele cechuje bardzo silne przywiązanie do właściciela i rodziny. Piesek jest z natury łagodny i uległy, czasami nawet ciapowaty, a nawet nieco infantylny. Wiele osób, zwłaszcza posiadających dzieci, postrzega jednak te cechy jako główne zalety tej rasy. Co ważne - należy dość wcześnie wdrożyć porządne szkolenie, w tym naukę dyscypliny i higieny. Ze względu na dużą wrażliwość psa, trzeba stosować łagodne metody nauczania. Rozpieszczony psiak staje się niezwykle uparty, niezdyscyplinowany i zaborczy. Przyswajanie nowych umiejętności idzie spanielowi dość sprawnie, choć daleko mu do collie czy owczarka niemieckiego. Do innych psów cockery są nastawione niezwykle przyjaźnie. Świetnie nadają się do miasta i mieszkania w bloku. Nie zajmują dużo miejsca, a do szczęścia wystarczy im codzienny, minimum godzinny spacer. Potencjalne problemy behawioralne Jak większości psów myśliwskich, spaniela łatwo rozpraszają zapachy z otoczenia, dlatego pies może mieć problemy z koncentracja podczas szkolenia, a spuszczony ze smyczy, nierzadko ucieka w siną dal za powziętym tropem. Ważne jest więc, by pies miał doskonale opanowane komendy "Do nogi" i "Zostań". Spaniele często oddają mocz, np. podczas głaskania lub witania - to znak uległości. Podstawą zdrowia i energii twojego psa jest odpowiednie żywienie. Do karmienia psów średniej wielkości jak spaniel, rekomendujemy wysokiej jakości karmy! Zobacz więcej na temat ras psów!Wielka encyklopedia ras psów - poznaj najważniejsze cechy przeszło 70 ras!Czy cocker spaniel jest inteligentnym psem? Przekonaj się! Wychowanie Wychowanie: Konsekwencja od A do Z Cocker jest oddanym myśliwym, dlatego też, by ta jego cecha nie przysparzała problemów, potrzebuje on bardzo konsekwentnego wychowania, jednak bez zbytniej surowości. Zasady wychowania muszą być klarowne, dobrze znane wszystkim domownikom i przez wszystkich egzekwowane. Sprytny cocker spaniel z pewnością wykorzystałby okazję i wszedłby swojemu opiekunowi na głowę, gdyby ten pozwolił na odstępstwo od reguły. Jeśli trzymasz się raz wytyczonych reguł, sprostasz wychowaniu cockera, nawet jeśli jest to Twój pierwszy pies. Wrodzone łakomstwo cockera wprawdzie znacznie ułatwia sprawę nagradzania podczas treningu, jednak uważaj: W kwestiach żywieniowych zdecydowanie nie powinieneś pozwolić mu sobą manipulować! Cocker spaniel potrafi popatrzeć proszącym wzrokiem i chwycić za serce, ale nie możesz się temu poddawać. Warunki utrzymania i pielęgnacja Warunki utrzymania i pielęgnacja: Wymagająca pielęgnacji sierść Pielęgnacja cocker spaniela angielskiego jest stosunkowo czasochłonna. Jego jedwabiste futro wymaga konkretnego szczotkowania co najmniej co drugi dzień, a najlepiej codziennie. Sierść jest podatna na kołtunienie, zwłaszcza w okolicach brzucha i uszu. Przyzwyczajać psa do rytuału szczotkowania należy już od szczenięcia, najlepiej tak, by nauczył się czerpać z niego przyjemność – zachowaj szczególną ostrożność podczas szczotkowania sierści w delikatnych miejscach, na przykład na brzuchu. Jeśli chcesz ostrzyc swojego cocker spaniela, weź pod uwagę, że: Sierść cocker spaniela angielskiego wymaga strzyżenia średnio raz na dwa miesiące. Podczas strzyżenia usuwamy obumarłe włosy z grzbietu, warg, uszu i brzucha. Z odrobiną cierpliwości oraz przy użyciu odpowiednich narzędzi: nożyczek, szczotki, grzebienia, trymera możesz strzyc sierść swojego pupila samodzielnie, przy czym zaleca się najpierw przyuczenie się do tego u profesjonalisty (wystarczy obserwować fryzjera przy pracy). Poza tym regularnie przycinaj psu odstające kosmyki na łapkach, by zapobiec ich nadmiernemu brudzeniu się oraz potencjalnym zapaleniom. Wiszące uszy niestety mają to do siebie, że ich budowa sprzyja rozwijaniu się infekcji grzybiczych oraz pojawianiu zapaleń, dlatego należy te narządy u cockera codziennie kontrolować i w razie potrzeby czyścić. Wargi cockera powinny być codziennie wycierane wilgotną ściereczką, by zapobiec ich ewentualnemu zapaleniu – także do tej czynności przyzwyczajaj psa od małego. Wszystkie niezbędne informacje dotyczące pielęgnacji sierści psa znajdziesz w magazynie zooplus. Sport i aktywności Sport i aktywności: Pełna energii przytulanka Cocker spaniel angielski jest przyjaznym, oddanym, wiernym i wesołym psem, wobec czego dysponuje cechami optymalnymi dla psa rodzinnego. Odnajdzie się świetnie w wysportowanej rodzinie, która chętnie będzie angażować go w fizyczne aktywności na świeżym powietrzu. Cocker spaniel łatwo nawiązuje przyjacielskie relacje z innymi zwierzętami domowymi, ale podczas spacerów instynkt łowcy może przejąć nad nim kontrolę i może potraktować inne zwierzęta jako potencjalną zdobycz. Odpowiednie zajęcia Angielski cocker spaniel dobrze odnajdzie się w mieszkaniu, pod warunkiem, że zapewnimy mu odpowiednią dawkę ruchu. To z natury przecież pełnym pyskiem pies myśliwski, którego charakter wymaga dużej ilości ruchu i zaangażowania umysłowego – co najmniej jedną do dwóch godzin dziennie. Poza spacerami cockerowi należy zapewnić codziennie aktywną zabawę, na przykład w tropienie przedmiotów, aportowanie lub trening z Dummy. Cocker spaniele z reguły bardzo lubią zadania polegające na szukaniu i tropieniu, doskonale nadają się do pracy jako tradycyjne psy tropiące oraz mantrailingu. Większość cockerów chętnie odda się też pływaniu. Osoby uprawiające jogging znajdą w tym małym wulkanie energetycznym dobrego towarzysza, o ile będą go wprowadzać w treningi krok po kroku. Cocker doceni jednak nie tylko ruch i trening, ale także pieszczoty z najbliższymi sobie ludźmi. W skrócie: Ten wyjątkowo przywiązany do swojego opiekuna pies najchętniej nie odstępowałby go na krok i nie lubi zostawać sam. © litts / Zdrowie Zdrowie: Charakterystyczne dla rasy choroby genetyczne cocker spaniela angielskiego Cocker spaniel angielski ma dziedziczne predyspozycje do zapadania na zespół przedsionkowy – chorobę ucha wewnętrznego, objawiającą się zaburzeniami równowagi i głuchotą na oba lub jedno ucho. Częściej niż u psów innych ras ma również problemy z oczami (zaćma). Powszechne są także choroby nerek i serca (kardiomiopatia rozstrzeniowa). Warty wzmianki jest również, prawdopodobnie uwarunkowany genetycznie, syndrom szaleństwa (ang. rage syndrome) objawiający się regularnymi napadami agresji porównywalnymi z napadami epileptycznymi, po których następuje faza letargu. Nie da się tych napadów pomylić z żadną zabawą czy zachowaniem nieułożonego psa i wymagają one natychmiastowej diagnozy i interwencji weterynarza. Prawda czy fałsz? Można spotkać się z teorią, że osobniki o jednobarwnym umaszczeniu zostają tą przypadłością dotknięte częściej niż osobniki, w których umaszczeniu występuje barwa biała. Jednak teoria ta niepoparta jest żadnymi dowodami. Jak długo żyje cocker spaniel angielski? Pomimo tych tendencji większość cockerów angielskich to wytrzymałe i silne psy, genetyczne schorzenia dotykają zawsze jedynie niewielki odsetek osobników danej rasy. Zdrowy, odpowiednio żywiony cocker spaniel dożywa przeciętnie 15 lat. © sweetlaniko / Historia Historia rasy: Skąd pochodzą spaniele? Dokładne pochodzenie cocker spaniela nie jest znane – istnieje teoria, żeby nie powiedzieć legenda, zakładająca, że psy te już znacznie ponad 2 000 lat temu przywiezione zostały do Wielkiej Brytanii z Hiszpanii przez rzymskich żołnierzy Juliusza Cezara, a nazwa rasy wywodzi się z łaciny i oznacza „hiszpańskiego psa”. Pewnym jest, że przodkowie dzisiejszych spanieli już przed setkami lat cieszyli się ogromną popularnością. Przykładowo brytyjski poeta Geoffrey Chaucer wspomina spaniele już w XIV wieku, a 200 lat później w swoich dziełach uwiecznia je William Shakespeare. W roku 1892 główna organizacja kynologiczna w Wielkiej Brytanii uznała tę rasę za samodzielną. W całej Europie w szybkim tempie zaczęły powstawać specjalnie Kluby Spanieli, które poświęcały się w pełni hodowli tej rasy. Łowca słonek Cocker spaniel hodowany był specjalnie w celu poławiania słonek (ang. woodcock). Słonki potrafią doskonale maskować się w podszyciu lasu, z kolei nos cocker spaniela potrafi je z powodzeniem wytropić. Rasa ta należy do płochaczy, które w polowaniach wykorzystywano przede wszystkim do wyszukiwania i wypłaszania zwierzyny z krzewów. W Anglii i Szkocji psy tej rasy do dziś spełniają często te funkcje, choć generalnie traktowane są teraz jako psy rodzinne. Zakup Zakup: Szukasz cocker spaniela angielskiego? Rasa cocker spaniel angielski jest jedną z najbardziej popularnych ras, dlatego liczba jej hodowców również jest duża. Na spokojnie poszukaj wzbudzającego zaufanie hodowcy który dba o swoje zwierzęta, ich odpowiednią socjalizację, i stawia w hodowli na ich zdrowie i dobro, a nie na jak najszybsze rozmnażanie i zysk. Odpowiedzialny hodowca dba o samopoczucie matki pieska, przestrzega okresu odpoczynku po ciąży, troszczy się o prawidłową socjalizację szczeniąt i interesuje się warunkami w potencjalnych domach jego podopiecznych. Po zakupie pieska najczęściej taki hodowca wciąż będzie służył radą, jeśli będziesz miał pytania odnośnie swojego nowego czworonożnego członka rodziny. Piesek powinien być przez hodowcę zaszczepiony i odrobaczony, przy przekazaniu powinieneś także dostać rodowód i książeczkę szczepień, czasami pieski są już zaczipowane. W magazynie dla psów zooplus, dowiesz się jakie pytania zadać hodowcy przed zakupem psa. Alternatywa: Adopcja ze schroniska Jeśli nie zależy Ci na tym, by przygarnąć szczenię, możesz także poszukać w Internecie, czy ktoś nie ma do oddania starszego cockera. Sprawdź strony internetowe pobliskich schronisk, być może w którym z nich na nowy szczęśliwy dom czeka właśnie porzucony cocker. Podarowanie starszemu zwierzęciu drugiej szansy na dobre życie, będzie z pewnością wzbogacającym doświadczeniem i zarazem pięknym gestem w stronę porzuconej istoty. © Mary Swift / Podsumowanie: Aktywny pies rodzinny Cocker spaniel angielski jest aktywnym, przywiązanym do swojego opiekuna psem rodzinnym, który szybko skradnie Twoje serce. Jako że jest zarówno myśliwym jak i łasuchem, wymaga konsekwencji w wychowaniu. Wymagająca jest również pielęgnacja jego sierści, ale przy odrobinie cierpliwości nawet początkującym opiekunom uda się sprostać jego wymaganiom, aby móc cieszyć się wspólnym towarzystwem.

cocker spaniel mieszany z kundlem